Betekenis kenmerk

kenmerk (1) Eigenschap van een product dat voor een afnemer van belang kan zijn bij zijn besluit om het product al dan niet te kopen. (2) Eigenschap zoals kleur, naam, nummer en dergelijke die gebruikt kan worden om bewerkingen mee uit te voeren, zoals sorteren, groeperen, filteren. Vervoegingen: heeft gekenmerkt () een kenmerk zijn waardoor iets of iemand herkenbaar is Voorbeelden: 'Die tijd kenmerkte zich door de hoop op een betere wereld.', 'Longontsteking wordt gekenmerkt door hoest.

Betekenis kenmerk KENMERK - English translation of KENMERK from Dutch from the Dutch-English Dictionary - Cambridge Dictionary.

Eigenschap betekenis

eigenschap Verwijst meestal naar kenmerken die suggereren hoe een stof, of soms een groepering van onderdelen of eenheden, zal reageren onder bepaalde omstandigheden. Vaak kwantificeerbaar, hoewel vaak niet duidelijk zonder analyse of toetsing. Een eigenschap of kenmerk is een verschijnsel dat typisch is voor een bepaalde persoon, voorwerp of zaak. De termen attribuut en kwaliteit worden soms in een vergelijkbare betekenis gebruikt voor objecten, voorwerpen, activiteiten of concepten.

Eigenschap betekenis gen·schap (de; v; meervoud: eigenschappen) 1 waarneembaar verschijnsel van het wezen van een persoon of zaak; hoedanigheid, kenmerk: elastiek heeft de eigenschap dat het rekbaar is; een aangeboren eigenschap door erfelijkheid verkregen; goede contactuele eigenschappen hebben goed met mensen kunnen omgaan.

Karakteristiek betekenis

biedt 13 verschillende definities van het woord karakteristiek, afkomstig van diverse bronnen. Een karakteristiek is meestal een beschrijving of een kenmerk van iets of iemand, maar soms ook een grafiek of een eigenschap. Karakteristiek betekent kenmerkend, tekenend of typisch voor iets of iemand. Op Ensie Encyclopedie vind je 20 betekenissen van het woord karakteristiek uit verschillende bronnen, zoals woordenboeken, encyclopedieën en vakgebieden. Karakteristiek betekenis karakteristiek (comparative karakteristieker, superlative karakteristiekst) characteristic Synonyms: kenmerkend, tekenend, typisch, typerend Antonym: atypisch.

Distinctief kenmerk

Een distinctief kenmerk is in de fonologie een eigenschap waardoor het ene foneem zich onderscheidt van het andere. Om alle mogelijke fonen van elkaar te onderscheiden stelde Roman Jakobson eerst een soort binair systeem op, met "+/-"-waarden (bijvoorbeeld [+voice], [-voice]). tinc·tief als iets een verschil maakt met iets anders Voorbeelden: 'Dit parfum heeft een distinctieve geur.', 'distinctieve ontwerpen maken met oog voor kwaliteit', 'distinctieve eigenschappen' Synoniem: onderscheidend distinctief kenmerk (betekenisonderscheidend.

Distinctief kenmerk Het kenmerk [stem] is enkel distinctief voor obstruenten, aangezien klinkers en sonorante medeklinkers altijd stemhebbend zijn. De supralaryngale kenmerken bestaan uit de kenmerken betreffende de manier en de plaats van articulatie.

Onderscheidend kenmerk

Kenmerken kunnen zowel tastbaar als ontastbaar zijn. Een kenmerk van een persoon is bijvoorbeeld een grote neus of een humoristisch karakter. Een kenmerk hoeft dus niet persé een unieke eigenschap te zijn. Wat betekent het onderscheidend vermogen? Onderscheidend vermogen is datgene dat jouw bedrijf anders maakt dan alle andere bedrijven. der·schei·dend als verschillen met iets anders zichtbaar zijn Voorbeelden: 'Onderscheidend vermogen is een voorwaarde om in aanmerking te komen voor merkenrechtelijke bescherming.', 'onderscheidende kenmerken' 1 definitie. Onderscheidend kenmerk Het onderscheidend kenmerk van de cryptozoölogie bestaat hierin dat de te ontdekken soort eigenschappen moet bezitten die zijn bestaan onwaarschijnlijk maken. Is de alternatieve hypothese samengesteld, dan zijn zowel β als het onderscheidend vermogen een functie van de mogelijkheden die de alternatieve hypothese toelaat.